قلم زن بنام رقیه قــــــلم

 بود نام او هر زمان محترم

 که افراشته در دل ما عَلم

 

 بنــــــــــازم زده مکتبی در دمش 

که بر عالمی میدهد درس عشق

________________________

روایت شده تا که دخت یزیـــد

 به ویرانسرا آن دمی که رسید

 بسان پدر بوده فکرش پلیــــــد

 

ز روی غــــــرور و ز روی حسد

به اهل حرم،بی ادب،طعنه زد

________________________

که من دختر شاه و تاج سرم

 حشم دارم و صاحب زیـــــورم

 به نسوان اهل عــرب سرورم

 

 شماها همه خارجی منصبید

 فقیر و اسیران ِ تشنه لَبیــــد

________________________

منم ناز پرورده ی اهل شام

 منم آنکه دارد کنـــیز و غلام

 منم صاحب عزّت و احـــترام

 

 پدر جدِّ من نام او معـــــاویه

 امیر و رییس همین ناحیــــه

________________________

منم دختـــــــر پادشاه دمشق

 منم مشعل خیمه گاه دمشق

 منم صاحب عِزّ و جاه ِ دمشق

 

  کند نام من شامیان زمزمه

   مقامم زبانزد بود بر هــــمه

________________________

منم در جهان نور چشم امــیر

 لباس ِ قشنگم به جنس حریر

 شده مسکنم خانه ای بینظیر

 

نظر کن به آنجا بُود کــــاخ ِ من

کنارش گلــستان و باغ و چمن

_________________________

همان دم ز ِ اهل حرم دلبری

 زجـــا خاسته ناگهان دختری

 زده نعـــــره با هیبـت حیدری

 

 زنم تیشته از ریشه نسل تو را

 هم اکنون کنم فاش اصل تو را

_________________________

پدر ِ تو مست ِ می و بــاده است

 همه عمر خود را هدر داده است

 از او دم مزن ، او زنـــــازاده است

 

   تو هم دختر آن ستم کاره ای

    منم دختر شه،تـــــو آواره ای

________________________

بدان جدِّ من ساقی کوثر است

 مرا مونس جان علی اکبر است

 عمویم ابوالفضل سر لشکر است

 

         به زینب سلاله رقیّه منـــــــم

         سفیر سه ساله رقیّه منــــم

________________________

اگر چه شــــــــــدم من اسیر قفس

 جوابم به تو باشد این جمـــــله بس

 که من بچه شیرم ،چه باک از مگس

 

          حق لــــــم یزل حافظ مکتب است

          که استاد من عمه ام زینب است

_________________________

اگر چه خرابه سرای من است

 سند دو عالـــم برای من است

 سلاطین عالم گدای من است

 

           پدرم بُود رهبــــــــری بت شکن

           خودم بچه شیر،عمّه ام شیرزن

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: متن رجز حضرت رقیهرقیهرجزرجزمتنشعرمغیثمغیث الشیعه